non-fictie
1.
Ik vraag aan haar of zij ook merkt dat er meer queerfobie is de laatste tijd, en hoe dat komt. De verrechtsing van Vlaanderen, antwoordt ze. Ik maak me alsmaar meer zorgen, maar daar denk ik de volgende ochtend allemaal niet meer aan wanneer ik haar vraag of ze wat harder wilt zijn en ze dat met zo’n generositeit doet dat ik overvallen word door de ritmiek en mijn gezicht in haar lange blonde haren begraaf.
2.
Ik las King Kong Theory van Virginie Despentes en ook zij was 17.
3.
“I like your collection of books.'' zei die terwijl ik hen de tas koffie geef die ik net maakte. Geboren in New York, verhuisd naar San Francisco, en nu op hun 26e een Grand Tour door Europa op de fiets. Die had de verkeerde keuze gemaakt en Brugge als rustplaats gekozen. Die vertelde me dat die door de stad wandelde en hoopte ergens een queerbar of zelfs nog maar queer persoon tegen te komen. Ik zei dat je in Brugge door een magische kast zou moeten kruipen om dat doel te bereiken. Ik vroeg of die naar Gent wilde komen en we praatten een hele avond honderduit. Die bleef slapen om vijf uur later mijn boekenkast te inspecteren en niet veel later op hun fiets te springen en naar Amsterdam te rijden. Ik raakte hen twee keer aan: een omhelzing toen die toe kwam op Gent-Sint-Pieters, en één toen die wegging op een boogscheut van Gent-Dampoort. We waren te moe, en geen enkel geheim dat zich in onze non-binaire lichamen schuil houdt hadden we op die korte tijd kunnen ontrafelen. Volwassen worden voelt heel vaak als gewoon te moe zijn voor dingen.
4.
Maggie Nelson wordt ouder, en voor zover dat iets betekent, ik ook. Deze zomer is er een rust over mij gekomen die in de contreien van mijn zijn ongezien is. Binnenkort verhuis ik, en ik vertel mezelf dat het voor minstens vijf jaar is. In september adopteer ik eindelijk een kat. Volgend jaar wil ik een hond. Het jaar daarop misschien een baby. We zien wel.
